I’m Really Not the Demon God’s Lackey

Lin Jie ผู้ซึ่งได้อพยพเข้ามาในโลกนี้ ทำธุรกิจร้านหนังสือ ด้วยความใจดีและหลงใหล เขามักจะแนะนำหนังสือที่สามารถรักษาจิตวิญญาณของตัวเองให้กับลูกค้าที่พบว่าตัวเองตกอยู่ในสภาพที่ยากลำบากในชีวิต บางครั้งเขาก็จะแนะนำงานของตัวเองให้พวกเขาฟังเช่นกัน เมื่อเวลาผ่านไป ลูกค้าเหล่านี้เคารพเขามาก พวกเขานำของที่ระลึกง่ายๆ มาให้เขาทุกวันเพื่อตอบแทนและขอคำแนะนำเกี่ยวกับวรรณกรรม ในขณะเดียวกันก็บอกคนรอบตัวเกี่ยวกับเจ้าของร้านหนังสือคนนี้ด้วย พวกเขามีวิธีการพูดด้วยความเคารพและเสน่หาเขา – “หมาปีศาจ”, “ผู้สื่อสารแห่งหนังสือพระวรสาร”, “ผู้แต่งพิธีศพ” และ “เดอะสตาร์ เชพเพิร์ด”